Koneser produkował w międzywojniu ćwierć miliona butelek alkoholu na dobę.W 1928 r. wartość sprzedaży sięgnęła 2,7 mln zł. Rok wcześniej, w 1927 roku rozpoczęła się produkcja wódki Wyborowej, która szybko stała się jedną z najpopularniejszych wódek w kraju. W 1928 roku do sprzedaży wprowadzona została ziemniaczana wódka Luksusowa – najdroższa na rynku.
Popularność polskich wódek rosła. Takze za granicą. Wódkę pili właściwie wszyscy. Wprawdzie w najbardziej reprezentacyjnych i najmodniejszych lokalach Warszawy – Oazie, Adrii, u Simona i Steckiego śmietanka towarzyska Warszawy piła wino i szampana, którego butelka kosztowała tyle co pensja urzędnika średniego szczebla. Ale i tu bywali miłośnicy wódki. Podawanej także w modnych w owym czasie koktajlach. Ale były i inne knajpki. Choćby popularna „budżetowa” knajpka U Wróbla, gdzie wielką popularnością cieszyłay się flaki po warszawsku i śledzie, obowiązkowo podawane z wódką. W kolei w szemranych szynkach Powiśla, Szmulek królowały tanie, ale chwalone za smak i moc wódki z Konesera – Siwucha i Żytnia.
Kres tej wódczanej prosperity w II Rzeczpospolitej położył wybuch II wojny światowej i podporządkowanie polskich zakładów spirytusowych, także Konesera, okupacyjnym władzom. Polacy oczywiście sobie poradzili. Znów na pierwszy plan wybiły się nielegalne gorzelnie produkujące miliony litrów różnej jakości bimbru, który stał się swego rodzaju okupacyjną walutą.