Likier owocowy z cytryn, zwany też limoncello, a w Polsce swojsko cytrynówką pochodzi z południowych Włoch, gdzie jest tradycyjnie podawany jako aperitif lub digestif.
Wódka z cytryn powstaje przez macerację skórek cytryn w spirytusie, a następnie dodanie syropu cukrowego. Proces ten trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od receptury i preferencji smakowych.
Wódka z cytryn ma długą i bogatą historię, która sięga co najmniej XVII wieku. Nie wiadomo dokładnie, kto i kiedy wynalazł ten napój, ale istnieje kilka legend i anegdot na ten temat. Jedna z nich mówi, że wódka z cytryn została stworzona przez rybaków z wyspy Capri, którzy używali jej do ogrzania się i poprawy nastroju podczas chłodnych nocy na morzu. Inna legenda głosi, że wódka z cytryn była ulubionym trunkiem królowej Marii Karoliny, żony króla Neapolu Ferdynanda IV, która sprowadziła go ze swojej rodzinnej Austrii.
Jeszcze inna opowieść mówi, że wódka z cytryn została odkryta przypadkowo przez klasztorne zakonnice, które przechowywały skórki cytryn w alkoholu do celów leczniczych.
Nie wiemy, która z tych historii jest prawdziwa, ale wiemy, że wódka z cytryn stała się popularna i rozprzestrzeniła się po całych Włoszech i Europie. Każdy region ma swoją własną wersję tego napoju, różniącą się rodzajem cytryn, proporcjami składników i sposobem podawania. Wódka z cytryn jest często domowym produktem, przygotowywanym według rodzinnych receptur i tradycji. Można ją jednak również kupić w sklepach i barach, gdzie jest serwowana schłodzona lub z lodem.
Cytrynówka Warszawska produkowana jest, jak zresztą wszystkie wódki smakowe marki Koneser, wedle tradycyjnej receptury. Smakuje jak nalewka domowej roboty. Ma intensywny, ożywczy aromat i rześki, kwaskowaty smak świeżych cytrusów, który orzeźwia i pobudza zmysły. Jest to idealny napój na lato, a z herbatą w czasie mroźnej zimy, ale można go też pić o każdej porze roku.
